Najpoznatija hrišćanska molitva “Oče naš” je najbolji generator ljudske energije. Do takvog saznanja došao je naš veliki naučnik Nikola Tesla.
Kada je bio na vrhuncu slave, početkom dvadesetog veka, i kada su američke i svetske novine pisale da je on najveći svetski naučnik, Teslin prijatelj, američki pesnik Johnson, zamolio ga je da sažeto izloži svoju životnu filozofiju. Tesla je prihvatio ponudu i napisao divan esej o tome kako je čitavog života, od najranijeg detinjstva, tragao za pitanjem povećanja ljudske energije.
VEĆE OD NAS SAMIH
Tesla navodi kako je bio duboko začuđen i oduševljen kada je nakon mnogo godina i decenija traganja konačno našao odgovor, koji se sve vreme nalazio tu pored njega. U hrišćanstvu i to baš u molitvi “Oče naš” kao najboljem generatoru ljudske energije.
U dubini ljudske duše leži mehanizam koji su mnogi ljudi zaboravili da koriste. Njegova svrha je u povezivanju naše duše s Božanskom, a njegovo bogatstvo je u svemu onome što iz tog proizlazi. Kada u miru i blaženstvu, sa srcem punim ljubavi otvorimo svoju dušu ka Bogu i usmerimo misli i emocije ka nečemu što je više od nas samih, tada se događa čudesna transformacija čoveka i sve postaje moguće. Molitva, jedinstveni kod koji je ugrađen u sve nas, taj savršeni oblik komunikacije, omogućava da se izdignemo na viši nivo postojanja, da ostvarimo svoje želje, iscelimo životne rane i donesemo svetlost u naš svet.
Od postanka čoveka postoji i molitva. U trenucima krize ili nevolje, ili pak zbog ostvarenja svojih želja i namera, ljudi su oduvek pribegavali jednom specifičnom, unutrašnjem obliku komunikacije s nečim što je više od njih samih, s Bogom, Svemirom ili kako god već nazivali ono nespoznato i beskrajno od čega smo postali. Kao da je to obraćanje višim silama usađeno u nas i postoji u samom instinktu. Molitva, kojoj god religiji da pripada, u svojoj suštini je ista. Ona počiva na univerzalnim principima i zakonitostima koji vladaju u prirodi i svemiru, kao što i sam naš život počiva na njima.
OGROMNA MOĆ
Postoji mnogo različitih molitvi, zavisno od religije, namene ili od samog karaktera i maštovitosti osobe koja se moli. Religija i tradicija koja je na ovim prostorima najraširenija – hrišćanstvo, poseduje izvorno znanje o značaju i važnosti molitve, kao i o samoj formi izvođenja. Učeni ljudi su hiljadama godina otkrivali nevidljivu i tajnu strukturu koja se krije iza ovog svetog čina i na taj način doprinosili sve boljem shvatanju procesa koji je naizgled tako običan i jednostavan, a u stvari krije ogromnu moć koju čovečanstvo još uvek ne može da razume.
Dušan Ninić, pisac i istraživač, napravio je analizu najpoznatije molitve “Oče naš”, predstavljajući je iz više uglova i otkrivajući podudarnosti koje postoje između nje i univerzalnih zakona. Kroz prizmu dva različita ugla gledanja – teologiju vladike Nikolaja Velimirovića i teozofski pogled Rudolfa Steinera, Dušan Ninić prikazao je slojevitost koja se krije iza ove temeljne hrišćanske molitve.
“Cilj nam je da skrenemo pažnju da pored hrišćanskog poimanja molitve “Oče naš” postoje i druga tumačenja, koja na svoj način objašnjavaju njenu sadržinu, svodeći sedam molbi iz molitve na sedam elemenata prirode koje možemo svuda naći. Od strukture čoveka do sedam tonova u muzici, sedam redova “Periodnog sistema elemenata”, itd.”, pojašnjava Ninić.
BOŽIJA VOLJA DA BUDE
Kako dodaje, kada govorimo o molitvi uopšte, a pogotovo iz hrišćanskog ugla, setimo se kako je Hrist prikazao osnovno raspoloženje koje bi trebalo da preovladava u svakoj molitvi.
“On kaže: Oče, neka me mine ova čaša, ali ne moja nego Tvoja volja neka bude”. Ako molitelj želi da moli hrišćanski, u njegovoj duši mora da živi to osnovno opredeljenje bez obzira na to za šta se on lično moli. To je osnovno molitveno raspoloženje na koje se kroz uzvišenu duhovnost oslanja i Vladika Nikolaj Velimirović.
S druge strane, teozofski gledano, sve stvarne molitve, ako se raščlane reč po reč, kriju mnogo više od jezično i gramatički lepo nanizanih reči. Stari filozofi koristili su molitvene formule iz duhovne nauke. Nema nijedne molitvene formule koja nije rođena iz velikog znanja. Da one nisu tako uređene, gde bi im bila snaga da deluju kroz hiljade godina i to podjednako i na naivnog čoveka i na mudraca“, zaključuje Ninić.
Da bismo razumeli Steinerovo teozofsko tumačenje molitve “Oče naš”, moramo prvo da objasnimo njegov pojam emanacije. Žrtvovanje vlastitog života svom odrazu u ogledalu, svojoj slici, duhovna nauka oduvek je nazivala emanacija. Prema Steineru prve tri molbe u molitvi “Oče naš” govore upravo o tome.
Ime iz prve molbe je središnja tačka – Bog, iz koje je krenulo stvaranje. Volja Božija predstavlja proces emanacije jer ceo univerzum oživljava univerzalna volja koja se izražava u beskonačnoj raznolikosti, odnosno u svojoj ogledalskoj slici koja se drugačije naziva kraljevstvo Božije.
Izvor: www.atma.hr
