Turski Egej, turska obala sreće, priziva posetioce svojim pejzažem i ambijentom, ukusnim maslinovim uljem, bogatim nasleđem vinarstva i nadaleko poznatom kulinarskom kulturom upotrebe svežeg povrća. Najpopularniji ukusi ove kuhinje se služe na trpezama u prepoznatljivim receptima napravljenim od lekovitog bilja sa plodnih zemalja turskog Egeja.
Ove biljke privlače pažnju kao jedinstven izvor lekovitih sastojaka zbog visoke koncentracije vitamina i minerala. Zbog ovih osobina, ovaj region bi mogao biti domaćin jedinom festivalu lekovitog bilja na svetu. Pripremite se za avanturu na turskom Egeju, gde ćete uživanjem u ukusnoj hrani pronaći zdravlje!
Lekovito bilje: od prirode do trpeze
Baštenski kiseljak, džibes zelje (cibes otu), blaženi čkalj, motar, komorač, cvet bundeve, maslačak, kopriva i slez…
Ove biljke, od kojih su mnoge poznate po svojim neobičnim imenima, među najpopularnijim su na obalama Egejskog mora.
Baštenski kiseljak (Kuzu Kulağı) je u turskoj poznatiji kao „jagnjeće uvo“ zbog oblika listova. Sa svojim kiselim ukusom, ova lekovita biljka se obično koristi u salatama, supama i pecivima, a može se pripremiti i sa maslinovim uljem. Snažnog je ukusa i bogata vitaminima A i C, kao i kalcijumom, kalijumom, magnezijumom i fosforom. Smatra se da leči brojne bolesti jačanjem organizma.
Džibes zelje (Cibes otu) spada među najpopularnije biljke u regionu i raste iz korena koji je ostao u zemlji nakon sečenja i berbe kupusa i karfiola. Džibes trava, često kuvana i servirana sa maslinovim uljem i limunom, obavezan je pratilac svakog ribljeg jela. Takođe je i dobar izvor vitamina C, te pomaže u održavanju nesmetanog rada digestivnog sistema.
Blaženi čkalj (Şevket-i Bostan) je bogat vitaminima i mineralima i ima mesnatu belu strukturu, listove i trnje. Ova biljka, koja se može pržiti i na maslinovom ulju, tradicionalno se služi uz jagnjeće meso začinjeno na poseban način. Pretpostavlja se da naziv biljke potiče od arapske reči „ševket“, što znači „trn“.
Motar (Deniz Börülcesi), koji u izobilju raste duž Egejskog mora, ostavlja slan i kiseo ukus u ustima. Ime je dobio po tome što je uzgajan u morskoj vodi, a služi se kao salata na egejskim trpezama. Biljka se održava svežom tako što se stavi u hladnu vodu odmah nakon blanširanja u vrućoj vodi. Obično se služi sa maslinovim uljem, belim lukom i limunom.
Komorač (Arapsaçı) ima aromu nalik na anis i veruje se da je na turskom nazvan „zamršen“ zbog svog grmastog izgleda nalik umršenoj kosi. Komorač, koji su Rimljani intenzivno koristili, je neophodna komponenta pečenjima sa mešanim začinskim biljem i jelima od jagnjetine. Obično se jede kao salata sa limunom i maslinovim uljem, ali se može kuvati i sa jajima. Listovi komorača, poznati po svojstvu suzbijanja kašlja, takođe se mogu sušiti i praviti kao čaj.
Cvet bundeve (Kabak Çiçeği Dolması) je jedna od najizrazitijih namirnica na turskom Egeju. Cvetovi bundeve se beru rano ujutru kada su potpuno otvoreni i nisu izbledeli usled izloženosti suncu, čiste se pre punjenja i napunjeni pirinčem nalik pilavu stavljaju na stolove. Narandžasto-žuti cvetovi bundeve su bogati vitaminima A, C i B.
Maslačak (Radika), neophodan pratilac riblje trpeze, privlači pažnju svojim nazubljenim listovima. Sadrži visok nivo vitamina A i C, gvožđa, kalcijuma i kalijuma. Iscelitelji su ga od davnina koristili kao lek. Maslačak se tradicionalno priprema tako što se listovi prokuvaju i serviraju sa limunom i maslinovim uljem, a može se poslužiti i kuvan i pomešan sa jogurtom. Listovi maslačka se mogu osušiti i koristiti za pravljenje biljnih čajeva.
Kopriva (Isırgan Otu) je, sa svojim višestrukim lekovitim koristima, jedna od najčešće konzumiranih biljaka širom Egeja. Ova biljka izaziva iritaciju kože, svrab i peckanje kada se dodirne, a poznato je i da su rimski vojnici trljali svoje telo listovima koprive kako bi bili manje pogođeni hladnim vremenskim uslovima. Često se konzumira u pecivima i supama.
Slez(Ebegümeci) je tipična prolećna biljka koja raste u Egejskom regionu. Ova blagotvorna biljka, koja se konzumira još od antičkih grčkih i rimskih vremena, sprema se pečenjem. Slez, bogat vitaminom C i antioksidansima, takođe se koristi za lečenje prehlade, konzumiranjem u vidu čaja.
Izvor: Zdravaiprava
